ตลาดระโนด อ. ระโนด จ. สงขลา

~~ตลาดระโนด อ. ระโนด จ. สงขลา~~

กลับไปเยี่ยมบ้านตอนปีใหม่มาค่ะ ป้าอิ๋วได้มีโอกาสไปที่ตลาดอำเภอระโนด หรือที่เรียกกันว่า "หร๊าดโหนด" เป็นอำเภอเล็กๆ เงียบ อยู่ระหว่างรอยต่อของอีก 2 จังหวัด คือ พัทลุงกับนครศรีธรรมราช อาหารที่ชาวบ้านรับประทานกัน ก็เลยจะคล้ายๆ และไกล้เคียงกันในบริเวณแถบนั้น



ในตัวอำเภอ จะพัฒนามาก แต่ก็ไม่ถึงกับมากที่สุด แต่ที่บอกว่าพัฒนา เนื่องจากมี ร้านเซเว่นไงคะ อิอิ ร้านนี้เลยกลายเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกการพัฒนาของป้าอิ๋วไปซะ เพราะบ้านที่ป้าอิ๋วอยู่ตอนนี้ ปัจจุบัน ไม่มีเซเว่นค่ะ ฮ่า ฮ่า บ้านนอกกว่าระโนดอีก..



รูปนี้เป็นด้านซ้ายมือของตลาดค่ะ มีเป็นสะพานข้าม ไปอีกฝั่งหนึง ไปไหน ไม่รู้..



รูปนี้ ไม่เปลี่ยนแปลง…สถานีรถประจำทางระโนด-สงขลา และระโนด-หาดใหญ่ค่ะ นั่งกันนานมากกกกก



รูปนี้เป็นสะพานข้ามคลองระโนด (รึปล่าว) ใครรู้บ้างว่า ข้ามไปไหน ยกมือขึ้น……(ดัสติน เอามือแม่ลง…เร้ว…..)



รูปนี้ เป็นทางแยกเข้าไปจากถนนสายหลัก เมื่อเข้าสู่ตัวอำเภอค่ะ ธนาคารกรุงเทพฯ ยังคงวางไว้ที่เดิม ยังไม่มีใครขโมยไปไหน (เวอร์จริงๆ ป้าอิ๋วนี่…)



ตัวตลาด ก็ทำเหมือนตลาดทั่วไปค่ะ นี่พัฒนาแล้วนะคะ ป้าอิ๋วไม่ได้เข้ามาดูนานเป็น 20-30 ปีแล้วมั้ง



ราวสะตอเตี้ยๆ แบบนี้ วางอยู่ปากทางเข้าค่ะ สะตอที่ไหนๆ ก็จะแขวนเป็นพวงๆ ขายแบบนี้เสมอ ไม่ค่อยวางเรี่ยพื้นค่ะ เพราะมันจะหักง่าย ราคาตก อันนี้ไม่ได้ถามราคานะคะ เดาเอาว่า พวกละ 20 บาทค่ะ



เจ้าเดียวกับสะตอ มีผักอื่นๆ มาขายบ้างเล็กน้อย คงเป็นชาวสวนค่ะ



เดินเข้าไปในตัวตลาด ก็มีผัก หมู ไก่ขาย ปกติค่ะ แล้วมี แต่ป้าอิ๋วเลือกถ่ายมาฝากเพื่อนๆ น้องๆ ก็ที่หาดูยาก ค่ะ นี่เลย…ลูกชิ้นปลาชุปแป้งทอด…ต้องสีส้มอย่างนี้เท่านั้น ถึงจะเป็นของระโนดแท้ๆค่ะ ป้าอิ๋วเห็นที่ไหนไม่ได้เลย จะต้องซื้อทานทุกทีซิน่า เคยเห็นเขาขายที่ กทม. ด้วยน๊า.....จริงๆ มันก็ทำง่ายๆ นะคะ พูดแล้วก็อยากทานขึ้นมาเชียว



เดินต่อค่ะ กองนี้ เป็นขมิ้นยักษ์ค่ะ ถามแม่ค้า บอกว่า เอาไว้ให้วัวกินค่ะ เป็นสมุนไพรสำหรับวัวชนค่ะ ป้าอิ๋วมองแล้ว โอ้โห….เสียดายไม่มีสเกลเปลียบเทียบ เพราะมันอ้วนเท่าข้อมือป้าอิ๋วเลยค่ะ …คงเอาไว้ย้อมจีวรได้ดีแน่ๆ เชียว…



อันนี้เป็นหน่อไม้สด ที่สไตล์การหั่นหน่อไม้แบบนี้ เจอได้เฉพาะที่ระโนดค่ะ หรือว่าที่สงขลา หรือจังหวัดอื่น มีไม๊ก็ไม่ทราบนะคะ หั่นเป็นท่อนๆ ก่อน แล้วมาซอยถี่ๆ ด้านบนกับด้านล่าง แต่สลับกันค่ะ เมื่อฉีกออกมา ก็จะเป็นแผ่นๆ ที่มีริ้ว คล้ายหวี วุ้ย อธิบายไม่ถูก น้องสาว ช่วยหน่อยเร้ว….(เห็นแมงตัวเล็กๆ เกาะมะ…แสดงว่า ไม่มีสารเคมีจ๊า…..)



อันนี้ กุ้งส้มค่ะ รสชาด เปรี้ยวๆ ยังไงก็จำความไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ที่บ้านไม่ทานของหมักดองแบบนี้เท่าไร ทานจากข้างๆบ้าน หรือบ้านเพื่อนสมัยเด็กๆ ค่ะ ตอนนี้ไม่ได้ทานนานนนนนน มากกกกกก



อันนี้ เนียงค่ะ แบบนี้ เขาเรียกว่า เนียงเพาะ ค่ะ คือเอาไปฝังทราย เพื่อให้รากงอก แล้วก็เอามาทานเป็นผักเหนอะ (ผักเคียง) หรือเป็นผักทานกับน้ำพริก การทานสะตอเพาะ จะได้อารมณ์เหม็นปาก เพิ่มขึ้นจากไม่เพาะ เป็น 2-3 เท่าค่ะ อิอิ เป็นยาคุมกำเนิด ที่ดีเลยจ๊า……ใครสนใจ ติดต่อได้ค่ะ อิอิ


มีเรื่องขำๆ เกี่ยวกับเนียงด้วยค่ะ ที่ชุมพร ป้าอิ๋วให้ลุงคนหนึง เขาเพาะเนียงไว้ให้เป็นต้น เพื่อจะเอาต้นไปปลูกทางเหนือค่ะ 1 เดือนผ่านไป ถามหาต้นเนียงค่ะ ว่าเพาะขึ้นรึยัง ลุงหนู แกบอกว่า เพาะแล้วครับ แต่เมียแกขุดกินหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า….ป้าอิ๋วขำกลิ้งเลย…เลยบอกลุง เพาะใหม่นะลุง คราวนี้ “หยบๆ เพาะด้วยน๊ะ”

คำว่า หยบๆ แปลว่าแอบๆ ค่ะ อิอิ เดี๋ยวโดนขุดกินซะอีก โถ ต้นเนียงของช้านนนนนนนน


อันนี้ น่าจะรู้จักกันถ้วนทั่วทุกภาค คือ ปูเค็ม ค่ะ สมัยก่อน เรากินปูเปรี้ยวกัน ตัวจะมีขนๆ ด้วย เป็นปูทะเล แต่หลังๆ มานี่ไม่เห็นแล้วค่ะ สังสัยโดนจับกินกันสูญพันธุ์ไปเลย….



อันนี้เป็นอ่างหรือกล่องใส่ปลาร้า ซ้ายมือ และขวามือคือ ปลาจิ้งจัง ค่ะ เป็นคนละสำเนียง กับปลาจิ้งจั้ง หรือฉิ้งฉ้าง นะคะ เป็นปลาหมัก คล้ายๆ ปลาร้าค่ะ แต่ใช้ปลาตัวเล็ก พันธุ์อะไร ก็ไม่รู้ แล้วเขาเอามาทำไรทาน จำไม่ได้แล้วค่ะ น่าจะยำใส่ส้มมะขามซอย หรือบีบมะนาว หรือมะม่วงสับนะคะ ถ้าจำไม่ผิด



อันนี้ เรียกว่า หนางหมู ค่ะ เป็นเนื้อหมูที่เอาไปหมัก ทำยังไงก็ไม่รู้ และเขาเอามาแกงแบบใส่กะทิ แบบคล้ายๆ ต้มกะทิ ใส่หยวกกล้วย อันนี้ป้าอิ๋วก็ไม่เคยทำค่ะ และที่บ้าน คุณพ่อทานอยู่คนเดียว แต่คนทำอาหารไม่ซื้อเข้าบ้าน อิอิ พ่อก็อดไป ทำจากหัวหมูที่เลอะเอาแต่เนื้อมาหมักค่ะ



อันนี้สุดยอดของโปรดของป้าอิ๋วค่ะ ปลาดุกเค็ม กลับบ้านทีไร ต้องซื้อมาครั้งละหลายๆ ตัว จนใครๆ ก็รู้กันว่าป้าอิ๋วชอบ เขาจะซื้อเก็บไว้ให้ค่ะ ทอดน้ำมันน้อยๆ ทานกับข้าวต้ม หรือแกงส้มใต้ แหม๋ สุดยอดจริงๆ



เครื่องแกงสำเร็จรูป อันนี้เป็นของกลุ่มแม่บ้านที่พัทลุงค่ะ เขาส่งขายทั่วราชอาณาจักรภาคใต้มั้ง แม่บอกว่าเขาสะอาดค่ะ นึ่งก่อน เพราะฉะนั้น จะเก็บในตู้เย็นได้นาน มีทั้งแบบมัดจิ๋วๆ กับแบบครึ่งกิโลแบบนี้ ป้าอิ๋วลองซื้อมาอย่างละห่อจิ๋วค่ะ มีพริกแกงส้ม แกงพริก และแกงกะทิใต้ค่ะ ลองแกงส้มไปอย่างเดียว อร่อยมากกกกก ไม่รู้ใส่ผงชูรสไปด้วยรึปล่าวน๊า…..



อันนี้เป็น กะปิที่ทำจากปลาค่ะ เขาเรียกว่า เคยปลา เอาไว้ใส่แกงป่า หรือแกงเผ็ดค่ะ ทำยังไงก็ไม่ทราบ แต่เวลาใช้ เราจะละลายกับน้ำร้อน แล้วกรองเอาแต่น้ำค่ะ เพราะมีก้างปลาปนๆ มาด้วยค่ะ



อันนี้ เป็นแมลงสาบ เอ้ย ไม่ใช่ เป็นแมงดาค่ะ เอาไว้ตำน้ำพริกกะปิ ดูซิ ทุกตัวพร้อมใจกันหงายท้อง ทำไมก็ไม่รู้ หรือว่าอายที่ตัวคล้ายแมลงสาบ มีคว่ำอยู่ตัวเดียวอ่ะ เหมือนม๊ะ เหมือนม๊ะ…



อันนี้ คุณแม่ค้า กำลังหยิบผลิตภัณฑ์ให้เลือกค่ะ ป้าอิ๋วจะซื้อ มันกุ้ง ที่เป็นกระปุกเล็กๆ ฝาสีแดงค่ะ ส่วนไตปลา ก็เห็นมีขายนะคะนั่น แต่ไตปลา หาซื้อได้ทั่วไป แม้แต่เมืองนอก ไม่จำเป็นต้องซื้อค่ะ



รูปสุดท้ายสำหรับรีวิวของในตลาด คือ มันขี้หนู ซึ่งคลุกๆ ปนดินมาแบบนี้ค่ะ อันนี้ ป้าอิ๋วซื้อมา 20 บาทค่ะ ครึ่งกิโลค่ะ หิ้วกลับชุมพรโล๊ด….



และสุดท้ายก็ทิ้งท้ายกับแกงคั่วปลาดาบเงินกับมันขี้หนูอีกครั้งค่ะ ติดค้างมาหลายครั้งแล้ว อันนี้ ต่อเนื่องได้อย่างเหมาะสมเลยค่ะ พบกันใหม่เมนูนี้ รีวิวครั้งหน้านะคะ

“แกงคั่วปลาดาบเงินกับมันขี้หนู”